งานกวีร้อยแก้วเชิงปรัชญา ในรูปแบบเฉพาะตัว เรียกกันว่าเป็นการเขียนแบบยิบรานิสม์ เพริดแพร้วไปด้วยภาษาสละสลวย ใช้คำอุปมาอุปไมยเป็นสัญลักษณ์แทนเรื่องนามธรรมสมบูรณ์
ยิบรานถือว่ากวีคือความลับของวิญญาณ ยิบรานเหมือนวิญญาณซึ่งล่องลอยไปอย่างโดดเดี่ยวในโลกแห่งจินตนาการ เขาแสวงหาความเร้นลับในชีวิตเพื่อรินหลั่งเข้าสู่หัวใจของเขา
เขียนโดย คาลิล ยิบราน
แปลโดย น่านรังษี กิติมา
๗๙ หน้า ขนาด ๑๔x๒๑ ซม.
ชีวิตคือความลึก ความสูงและความไกล แม้ว่าญาณทัศนะของเธอจะกว้างขวางเพียงไร มันก็จะแผ่เข้าไปถึงเพียงแทบเท้าของเธอ แต่กระนั้นเธอก็อยู่ใกล้มัน และเพียงลมหายใจแห่งลมหายใจของมันก็ยังอาจมาถึงซึ่งดวงใจของเธอได้