นวนิยายเรื่องแรกของประเทศไทยที่ประพันธ์โดยฝีมือคนไทย แต่งขึ้นโดยตั้งใจเพื่อล้อเรื่อง ความพยาบาท (นวนิยายแปลเรื่องแรกของไทย ) เป็นเรื่องประโลมโลกความเรียงแบบไทย จบลงด้วยคติทางพุทธศาสนา เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร ประพันธ์โดย นายสำราญ หรือ ครูเหลี่ยม พร้อมบทนำโดย สุชาติ สวัสดิ์ศรี ส.พลายน้อย ดร.วิชิตวงศ์ ณ ป้อมเพชร
ปกแข็ง 731 +125 หน้า ขนาด 15x22 ซม.
พิมพ์ใหม่ตามต้นฉบับเดิม พ.ศ. 2458